Blog 3 alweer.

31 juli 2017, dag 8 van de vakantie en dag 6 van onze roadtrip, iedere dag doen we en zien we zoveel dat we amper de tijd hebben om alles in ons op te nemen en terug te denken wat we allemaal hebben gezien en gedaan, we hebben behoefte aan een dagje rustiger aan doen, deze komt eraan maar vandaag nog niet.

Vandaag staat er een dag van veel kilometers op de agenda, of beter gezegd miles want hier kennen ze geen km’s.

We vetrekken vroeg (08:00 uur) vanuit Oakland en laten San Francisco achter ons, het was een leuke stad maar naar 2 dagen merk ik dat ik behoefte heb aan een dagje natuur en even geen honderden mensen om me heen.

In eerste instantie zouden we rijden naar atascadero, een plaatje waar we ongeveer 5 uur over zouden rijden maar Mike had bedacht dat het verstandiger zou zijn om dichter bij Los Angeles te komen om zo de dag erna minder km’s te hoeven maken dus boeken we het hotel om naar een hotel in Ventura, dit blijkt al snel een ietwat te enthousiast idee te zijn geweest van Mike en zal het een lange dag gaan worden, voornamelijk voor Mike want hij is de enige die mag rijden (we hebben mij namelijk niet meeverzekerd dus kan ik mooi een tukkie doen in de auto).

We rijden de 17 mile drive, na enig gekibbel waar deze zich zou moeten bevinden komen we er en gaan we deze tour doen, of het aan het weer lag weet ik niet, het was ietwat bewolkt maar de 17 mile drive viel gewoon wat tegen, de uitkijkpunten (het waren er iets van 19) daarvan waren er 3 misschien erg de moeite waard maar verder is het een soort community waar hele rijke amerikanen wonen die de hele dag kunnen golfen op 1 van de vele banen die je er vindt.

Tijd om de Bixby Creek Bridge te bezoeken is er niet, tevens Point Lobos kunnen we niet bezoeken dit is 20 minuten verder rijden welke we dan ook weer terug moeten rijden omdat verderop de weg is afgesloten en San Simeon met zijn zee-olifanten zal ik ook moeten schrappen van mijn lijstje, helaas maar goed dan hebben we een reden om ooit nog een keer terug te gaan.

We komen rond 19:00 uur aan bij het hotel en Mike is er wel klaar mee, we zoeken een restaurantje in de buurt op en het wordt sushi!

Het werkt iets anders dan in NL wat een all-in kennen ze nog niet op veel plaatsen maar we hebben heerlijk gegeten, en iets teveel.

De volgende dag zitten we dus dichter bij Los Angeles en is het maar anderhalf uur rijden om daar aan te komen dus hebben we unaniem besloten deze dag even lekker uit te slapen.

Dat uitslapen is 7 uur geworden hahaha, je zit nu eenmaal in het ritme.

De eerste stop wordt Santa Monica, hier heeft kevin al maanden naar uitgekeken, en eindelijk is het zover, het voldoet gelukkig aan zijn verwachtingen en na over de pier te zijn geweest gaat hij nog even lekker de zee in, ikzelf kan me nog even tegoed doen aan een lifeguard, tjonge jonge dat het zo kan groeien…..:-)

Natte goed uit en op naar het centrum van Los Angeles, hier lopen we over rodeo drive (de duurste winkelstraat van de wereld) en zien dikke auto’s voorbij komen en niet te betalen items in de etalages.

Op zoek naar de Hollywood letters, dit bleek niet zo gemakkelijk maar met wat doorzettingsvermogen hebben we die ook gezien en dan is er nog de walk of fame, het is grappig gezien te hebben maar dan houdt het wel weer op, redelijk versleten van een dag lopen gaan we richting hotel, dit lag in de niet al te beste wijk van Los Angeles, als we in de avond wandelend naar een restaurant gaan zien we dan ook veel armoede en zwervers.

De volgende ochtend is het 2 augustus en ben ik jarig!

We ontbijten in het hotel en gaan richting Palm Desert waar we een luxe hotel hebben geboekt om even een dagje bij te komen, omdat we niet in de ochtend kunnen inchecken besluiten we in de ochtend een laatste rondje door Los Angeles te rijden en richting een Outlet Centrum te gaan, ook iets waar kevin heel graag heen wilde, we lopen er wederom veel en ik zit dan ook snel aan mijn dagelijkse stappen, mijn stappenteller weet niet wat ie meemaakt!

Resultaat, 2 polo’s voor kevin 1 voor mike en voor mijzelf een paar nieuwe schoenen, noem het een verjaardagskado.

Eenmaal aangekomen checken we in bij een mooi hotel, de kamer is heel ruim met een prachtig uitzicht over de woestijn en de bergen, zelfs een tv in de badkamer, we genieten aan het zwembad en in de avond eten we in een goed (lees: heel duur) restaurant maar eerlijk is eerlijk het eten is fantastisch.

Kevin heeft nog geprobeerd de kaviaar van 190 dollar te bestellen maar gelukkig konden we hem tegen houden hahaha.

Omdat ik jarig ben komen ze een foto maken van ons drietjes welke we na 3 minuten overhandigd krijgen met een lekker dessert.

3 augustus, we blijven iets langer liggen dan half 7 en gaan eerst naar Joshua National Tree park, een prachtig park met 2 verschillende landschappen, duidelijk wordt ook hoe ongenadig de natuur kan zijn, er zijn 2 mensen al enkele dagen spoorloos welke een wandeling zijn gaan maken, 2 jonge mensen en die, eerlijk is eerlijk, waarschijnlijk niet meer leven maar waar nog door veel mensen naar gezocht word, hoe triest ook het komt vaker voor dat er mensen komen te overlijden doordat ze verdwalen of door hitte welke er kan heersen, veel hitte valt vandaag mee want het is bewolkt en er hangt een donkere wolk boven ons, als we uitstappen op 1 van de uitkijkpunten onweert het, dit maakt het ook wel erg bijzonder, als we vervolgens bij een tweede punt uitstappen moeten we na 1 minuut snel de auto weer in want het begint zelfs te hagelen en de hagelstenen zijn groter dan ik gewend ben, we rijden joshua tree park hierna via een verkorte route weer uit, we hebben nog wat miles op de agenda staan namelijk.

Nu richting Kingman, dit is leuk want op deze route rijden we een heel stuk over historic route 66, ik dacht eerlijk gezegd dat dit leuk was vanwege de naam maar heb ik mij vergist. Wat een adembenemende route is dit, ik voel me klein, heel klein als we rijden door die enorme bergen om ons heen en het prachtige landschap, klein en dankbaar ben ik dat ik hier mag zijn met mijn gezin en van deze prachtige natuur kan genieten, en genieten doen we allemaal met een hoofdletter G, onderweg komen we een plaatsje genaamd Oatman tegen, hier lopen ezels vrij rond in het dorp, erg grappig. Een dorpje wat meer dan honderd jaar geleden gebouwd is als goudmijn stadje.

Zoek de ezel...... (grapje he mike)

Onderweg spotten we nog een Coyote en komen we einde van de middag aan in Kingman, we gaan gelijk even zwemmen, hierna een hapje eten en uiteraard bloggen, wat ik nu zit te doen.

Er is nog zoveel meer te vertellen maar de blog is nu al heel erg lang geworden en we moeten natuurlijk bij thuiskomst ook nog iets te vertellen hebben.

Morgen gaan we richting Sedona, hier gaan we in red rock state park zwemmen in een swimming hole, dit zijn een soort van beekjes tussen de bergen in, ik ben heel erg benieuwd. In de ochtend eerst nog Kingman zelf bezoeken (museum over route 66 en andere plaatsjes langs route 66) het wordt weer een drukke maar leuke dag.

Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om te lezen en dan blog ik hopelijk over enkele dagen weer.

Veel liefs vanuit een zonnig Kingman. xxx